Toch even reageren op 
het “Organisatie- en financieringsmodel voor de psychologische zorg”  
van het Federale Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg (KCE)

Justine JUNIUS

Ik werk in Brussel in een Service de Santé Mentale  en doe dat als klinisch psycholoog, vanuit mijn permanente psychoanalytische vorming – en wou graag even getuigen van mijn dagelijks werk in een multidisciplinair team. Wat ik te zeggen heb, gaat in tegen wat U politici voorhoudt. Wij ontvangen dag in dag uit patiënten, beluisteren hen, analyseren hun vragen, en pakken samen met hen hun crisissen aan. Dat doen we vanuit een rigoureuze ethiek en met veel professionalisme; inderdaad, dat soort werk brengt immers een grote verantwoordelijkheid met zich mee. 

In ons centrum leggen wij geen elektronisch dossier van onze patiënten aan. We vertrekken niet  vanuit een soort functioneringsevaluatie, die dan al dan niet recht op verdergezette behandeling zou geven. We werken niet met een beperkt standaard aantal sessies. We maken geen onderscheid tussen lichte en zware gevallen, met een eerstelijns- en een tweedelijnszorg. We vertrekken enkel en alleen vanuit de overdracht die patiënten op een of ander teamlid heeft. 

Het valt ons dan ook bijzonder moeilijk om in uw wetsontwerp te geloven …

Het gebeurt uiteraard ook wel eens dat wij een patiënt niet kunnen opvangen – er is soms plaats te weinig, dat is een feit – maar dan bekijken we hoe we die kunnen doorverwijzen naar iemand in het veld, waarbij we uiteraard nagaan of dat effectief mogelijk is, qua agenda voor de ontvangende therapeut of het centrum én financieel voor de doorverwezen patiënt. Alle vragen worden eens per week in het team overlopen, binnen de paar dagen krijgt de aanvrager een afspraak bij ons of een doorverwijzing. 

En nu wil U dat dus allemaal onderuit halen, op grond van een studie van de Vlaamse centra voor Geestelijke Gezondheid (terwijl U zelf toegeeft dat er geen cijfers voor de Centra voor Geestelijke Gezondheid ter beschikking zijn …). 

We werken inderdaad niet allemaal op identieke wijze. We nodigen U dan ook graag uit om even op onze vingers te komen kijken, terwijl we als het ware op maat van de complexiteit van het menselijk psychisme aan het kantklossen zijn.

Ikzelf weiger in elk geval nog langer om de oren geslagen te worden met al die zogenaamde good practices, die niets met de realiteit van het veld van de geestelijke gezondheid te maken hebben, maar alles met een simplistische en ronduit gevaarlijke want ontmenselijkende ideologie … 

Volg ons op

#